омырауша

омырауша: зат. сөйл. Кеудеше, жеңсіз, шолақжең. Мана шешесі «тоңасың, тер қатады» деп жеңі жоқ, кішкенай о м ы р а у ш а н ы зорлап кигізген еді (С.Байжанов, Ақ маржан, 30). Ол жалаң аяқ, көйлекшең, ақ о м ы р а у ш а киген, қос бұрымды, шашына даланың гүлін қыстырып жүреді (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 181).

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

омырауша — зат. көне Төсінің ескендігін білдірмес үшін, қазақ қыздары киетін өте тар кеудеше, көкірекше … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
омырауша — (Көкш., Қ ту; Рес., Омбы) алшалғыш. О м ы р а у ш а н ы ң бауын байлап алайын (Көкш., Қ ту). Біздің жақта бұны о м ы р а у ш а не партық дейді (Рес., Омбы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пәртік — қ. омырауша … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалғыш — 1. (Шығ.Қаз.: Күрш., Зайс., Тарб.; Сем.: Абай, Шұб., Көкп., Аяг.) алжапқыш, белдемше, омырауша. Бұл сөз Алматы облысының Кеген, Нарынқол аудандарында алшалғы, Шығыс Қазақстанның кей жерінде алшалғыш түрінде айтылады. 2. (Алм., Іле) балықшылардың… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

Словари и энциклопедии на Академике